Rome

Dag 1

Toen we in Rome kwamen was het inmiddels al 19:30 uur. Ryanair was zo vriendelijk geweest onze ochtend vlucht te annuleren waardoor we een hele dag mis zijn gelopen. Op het vliegveld heb je, behalve de taxi, twee opties om in de stad te komen een bus voor €6,- p.p. die ongeveer een uur duurt of een trein voor €14,- p.p. die een half uur duurt. Beide brengen je naar de halte Termini. Dit grote station midden in Rome heeft ook een food hall waar we voor het gemak even hebben gegeten. Heerlijke pasta pesto en Ramon een pasta Carbonara. Daarna naar het hotel en snel slapen zodat we de volgende dag echt wat van Rome zien.

Dag 2

Laten we gewoon meteen goed beginnen. Het Coloseum, wat een gigantische arena zeg. En het staat ook gewoon midden in de stad tussen andere gebouwen en drukke wegen in. Wij hebben voor we weggingen een Roma Pass gekocht. Daarmee zijn je eerste twee toegangstickets gratis én hoef je niet in de rij te staan. Er staat werkelijk een rij van het Coloseum tot aan het einde van de tijd en wij konden via een speciale ingang meteen naar binnen. Geen rij niks. Je kan naar het arena level en een level hoger. Onder de arena in de opgegraven gangen en in de bovenste ring kom je alleen als je een speciale tour doet. Het is gigantisch druk maar ook heel erg mooi. We hebben nergens informatie bordjes kunnen ontdekken. Gelukkig hadden we een boek van het Capitool kunnen lenen (bedankt daarvoor!!) en daardoor leerden we een hoop over de oude gangen tribunes en kooien uit die tijd. Het Coloseum is onderdeel van de oude stad die er dus pal naast ligt. Je (gratis) kaartje voor het Coloseum is op dezelfde dag ook geldig voor de oude stad. Er staan een aantal bouwwerken nog redelijk overeind maar het meeste moet je hebben van de omschrijvingen. “Kijk hier deze berg oude stenen was vroeger een rechtbank” en “dit hoopje puin was een eerbetoon van één keizer aan de andere”. Toegegeven, het was gaaf om te zien maar na een tijdje had ik het wel gehad. Het is zó groot dat je er uren en uren kan lopen en er zijn nergens afbeeldingen van hoe het ooit was. Je moet het dus doen met de afgebrokkelde stenen die je ziet.

Dag 3

Castel Sant’Angelo ofwel Engelenburcht. In verhouding met andere rijen in Rome is deze rij maar kort. Wederom met de Roma Pass zijn we zo langs de rij naar binnen gelopen. Vroeger gebouwd als mausoleum en later omgetoverd tot burcht. Later is hier de vestingsmuur omheen gebouwd en zijn er ook legers in ondergebracht, je kunt oude kledij van de troepen bekijken. Tijdens een oorlog -vraag me niet welke – heeft een paus -wederom, welke? – zich zeven maanden in de burcht schuilgehouden. Jammer is ook dat je wel de vertrekken kan zien, maar die zijn helemaal leeg. Er wordt wederom geen situatie geschetst van hoe het dan zou zijn geweest. Vanaf boven in de burcht is het uitzicht op het Vaticaan en de rivier echt waanzinnig.

Een paar honderd meter wandelen en je bent in het Vaticaan. Als je dacht dat je in de rij had gestaan voor het Coloseum of de oude stad kan je hier je lol niet op. De rijen zijn eindeloos en duren volgens zeggen 1,5 tot 2 uur. De Roma pass geldt niet voor het Vaticaan en dus kan je andere passen of losse toegang kopen als je de rij wil overslaan. Overal op straat lopen ook van die “skip (spreken ze uit als sjkiep) the line” figuren die je proberen een tour te verkopen. Daar zijn we uiteindelijk toch maar voor gezwicht, want ja de Roma Pass gold hier niet en we hadden geen tijd voor die lange rij. €55,- p.p. lichter liepen we als een echt stel toeristen met koptelefoon met de tour mee. Maar, ze doen wat ze beloven we “skjiept” the line. De Vaticaanse musea kan je samenvatten in Michelangelo en de paus. ’s Avonds piepte onze oren nog na over hoe vaak en veel de gids daarover vertelde 😉. Tevens is het zo ongelooflijk druk en je wordt continue doorgestuurd zodat je nauwelijks rustig kan kijken. In het hoogtepunt van de tour, de Sixtijnse Kapel, mag je niet praten en geen foto’s maken. Het is tenslotte een heilige plek. Één keer raden wat ongeveer iedereen doet, praten en foto’s maken. Dan zijn er weer bewakers die vervolgens heel hard gillen dat iedereen stil moet zijn en dat je vooral geen foto’s mag maken waardoor de herrie nog erger wordt. Wel mooi zijn alle schilderingen en helemaal achterin het o zo herkenbare laatste avondmaal.

Vanuit de Sixtijnse Kapel kom je in de Sint-PietersBasiliek. Wat een gigantisch bouwwerk is dat. Werkelijk ongelooflijk groot. En wederom ziet het er zwart van de mensen. Ik vind het toch een aparte ervaring om in zo’n heilige plek te zijn waar iedereen selfies maakt, door elkaar schreeuwt en ondertussen zit een enkeling te bidden. Als je de Basiliek uit loopt kom je op het Sint-Pietersplein waar elke zondag honderden mensen op afkomen voor de zegening van de paus. Als afsluiter zijn we naar de Trevifontein gegaan. Deze moet je natuurlijk gezien hebben. Als je vlak in de buurt bent hoor je het water en je ziet uiteraard weer een mega mensenmassa. Een muntje gooi je volgens de vrijwilligers daar met je rechter hand over je linker schouder de fontein in. Je mag er al lang niet meer in pootje baden en iedereen die ook maar de rand van de fontein aanraakt wordt (letterlijk!) teruggefloten. Er staan een aantal vrijwillige gepensioneerden de orde te bewaren met van die voetbalfluitjes. Vlak in de buurt hebben we gegeten zodat we ook in het donker nogmaals de fontein konden bewonderen. Leuk om zowel in het licht als in het donker – wanneer de fontein helemaal verlicht is – te zien.

Dag 4

De laatste dag alweer van onze stedentrip Rome. We begonnen bij het Pantheon, ik lijk wel een broken record maar again wat een drukte. Deze tempel die later omgedoopt is tot kerk heeft als enige bron van licht een gat in het plafond. Het plafond wordt ook wel het oog genoemd. In het Pantheon liggen een aantal belangrijke Italianen begraven. De graftombe van Rafaël uit 1520 is nog zichtbaar.

Na een klein stukje met de bus kom je bij Piazza Navona. Een gezellig plein met een aantal fonteintjes. Bij Tre Scalini kan je hun beroemde Tartufo proeven. Donkere chocolade truffel ijs met als verassing ook nog een kers (met flink wat alcohol) erin. Daarnaast hebben ze overheerlijk ijs. Wij gingen er dus eens lekker voor zitten op hun terras. Tot we erachter kwamen dat ze op het terras €12,- vragen voor de Tartufo en €6,- als je het meeneemt. Als echte Nederlanders zijn we weer opgestaan, de Tartufo en een ijsje – waarvan de prijs ook verdubbeld als je op hun stoeltjes zit – besteld en op het plein opgegeten. Er zijn voldoende bankjes en met geluk speelt er een leuk Italiaans trio vrolijke muziek. Met een ijsje in onze maag zijn we ongeveer 1,5 km gaan wandelen naar de Piazza del Popolo. Een gezellig plein met een aantal monumenten uit de oudheid. Vanuit daar is het één halte met de metro naar de Spaanse trappen. Leuk om te zien maar we waren er ook snel weer uitgekeken. Eenmaal boven staat er wederom een mooie kerk waar je nog even in kan. Ik steek zelf altijd graag een kaarsje aan. In de grote toeristische kerken is dat tegenwoordig een elektrisch gebeuren waar ik niks mee heb. Je doet dan geld in een apparaat en dan gaan er een lampje branden.

Maar nu, de reis naar Rome is ten einde. Ik vond het eigenlijk iets te toeristisch. Het is daardoor overal zo gigantisch druk, zó erg heb ik het nog niet eerder meegemaakt. Het openbaar vervoer is wel goed geregeld en is inbegrepen in de prijs van de Roma Pass. Wel heb ik natuurlijk genoten van de heerlijke pizza’s (yum), pasta’s (hmm) en zelfs vegan burgers (o my)! Uiteraard hebben ze ijssalons in overvloed, probeer vooral het ijs in de food hall bij Termini. De smaak “kiss” is de absolute aanrader met hele hazelnoten, chocolade en crème én als je wil een scheut witte chocolade in de onderkant van je ijshoorn 😍.

Tot de volgende reis xx

Denise