Cruise

Behalve een nachtje naar Engeland varen ben ik nog nooit op een cruise geweest. Aangezien het al november is en ik van mooi weer hou is het wel een stuk reizen naar de boot. Van Amsterdam naar Madrid en van daaruit naar Santo Domingo op de Dominicaanse Republiek.

Deze boot is eigenlijk een soort drijvend dorp. Er is een theater, meerdere restaurants, een casino, een koffiebar, een lounge, een zwembad, kinderopvang, de tienerclub, spa faciliteiten en een internetcafé. Aangezien onze eerste dag van de cruise zich op zee afspeelt hebben we veel van de boot gezien. In de ochtend regende het maar desondanks was het wel warm. Gelukkig klaarde het snel op en vanaf 12:00 uur lagen we bij het zwembad te bakken. Je kan overal eten en drinken halen. Het eten smaakt heerlijk en je kan a la carte of buffet eten. Als je nog niet zeeziek bent kan je je balans op de proef stellen met een cocktail of twee. Niet van die halfbakken cocktails maar hele lekkere cocktails  geshaked door echte bartenders.

’s Avonds hebben we de kapitein ontmoet. In gala werden we in het theater ontvangen voor een foto en cocktails met de kapitein. Niks vermoedend stonden we helemaal vooraan en werden we naar onze stoelen begeleid door het theater personeel, compleet met chique pak en witte handschoenen. We zaten helemaal vooraan en de tijdens de show werd er gedanst, gezongen en er was acrobatiek.

Daarna werd al het belangrijke personeel, compleet in officieel uniform, voorgesteld. De hoofd engineer, de food en beverages manager, hoofd excursies, de chef-kok en als laatste natuurlijk nogmaals de kapitein. Omdat het personeel uit meer dan dertig landen komt was er daarna een prachtige ceremonie waarbij ze allemaal hun eigen vlag door de zaal heel droegen. Mooi hoe ze vertellen dat al die nationaliteiten zo goed met elkaar kunnen leven.

Na de show was het tijd voor het captain’s dinner. Tijdens het diner deed het personeel ook nog een klein rondje – om zich voor te stellen – door het restaurant. Waarna we de kans kregen om met onze ober te spreken. De goede man komt uit Peru, heeft twee kinderen, is getrouwd en werkt zes maanden achtereen op dit schip. Dan krijgt hij twee maanden vrij om vervolgens weer zes maanden te werken. Al het personeel – zo’n 650 als het schip vol is – slaapt onder aan het schip (ja onder water dus). Ze moeten de hele dag werken en krijgen geen enkele vrije dag. Eens per week hoeven ze een lunch niet te werken. Ik vind het knap als je zoveel moet werken dat je dan nog zo vriendelijk bent. Je wordt hier als koningin behandeld echt waar. Als iemand nat uit het zwembad loopt gaan ze meteen de vloer droog dweilen. Ze komen continu overal drinken brengen. Maakt niet uit waar je personeel tegen komt, ze zeggen je altijd met een grote glimlach gedag. De service is hier echt meer dan fantastisch en het eten is erg goed. Heel anders dan in een all inclusive hotel terwijl het hier toch ook all inclusive is.

Morgen komen we aan op Martinique en zal ons eerste eiland avontuur beginnen. Daar kunnen we even naar hartenlust bloggen en het thuisfront op de hoogte stellen. Martinique is namelijk Frans grondgebied en hoort officieel bij Europa (lees: m’n telefoon heeft dus gewoon signaal). Op de boot koop je namelijk je internet per minuut en dat is niet goedkoop…

Tot snel,

Denise.
6 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een antwoord achter aan Louise Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *