Dominicaanse Republiek
Van dit eiland hebben hebben we eigenlijk alleen de hoofdstad, Santo Domingo, gezien. Een hele grauwe stad. Heel anders dan op de kleine eilandjes heb je hier geen gekleurde huisjes en gezellige muziek op straat. De gebouwen zijn somber en op straat is het leven grimmig. Er is zelfs een tourist protection center, waar ze geen Engels spreken dus je hebt er weinig aan als je geen Spaans kunt. We komen al snel in het oude centrum. Hier staan een aantal duidelijke hotspots, je ziet kleine groepjes toeristen die een tour volgen en af en toe staat er een bord bij de bezienswaardigheid. Klein detail, opnieuw is alles alleen maar in het Spaans. Midden in het oude centrum is een schattig pleintje waar wat meer te doen is. Er wordt muziek gespeeld en er is een kerk op het plein. Op dat moment is er een mis bezig en kunnen we de kerk dus niet bezoeken. Als we verder gaan dan komen we bij een pantheon waar we ook in mogen. Een mooi bouwwerk maar wederom is alle uitleg in het Spaans en ook het personeel daar spreekt geen Engels – we zullen nooit weten wat we precies gezien hebben.
Overal op straat word je aangehouden door de bevolking die sieraden met Larimar verkopen. Dit is een blauwe edelsteen die alleen op de Dominicaanse Republiek te vinden is. Dat kunnen ze ineens prima in het Engels vertellen.
We besluiten een taxi te nemen naar Los Tres Ojos. De drie ogen die zich in een natuurpark iets buiten de stad bevinden. Het zijn drie grote grotten die je zowel van boven als vanuit de grot kunt bewonderen. In elke grot ligt een meer en in één van de grotten kan je met een soort vlot naar de overkant om in het oog te kunnen staan. Een retourtje met het vlot kostte ons omgerekend ongeveer €0,50. De andere grotten kan je wel bij het water komen, maar je kan er niet overheen. Het water is door het lichtinval heel helder blauw, bijna alsof het licht geeft.
Hierna rijdt onze taxi chauffeur ons nog langs een belangrijk gebouw, waar hij ons aanbeveelt – met handen en voeten gebaren – om toch zoveel mogelijk foto’s te nemen. We hebben werkelijk geen idee wat het gebouw moet voorstellen en ook de taxi chauffeur komt in zijn Engels niet verder dan hello and goodbye waardoor we niet weten wat het is. We besluiten op de boot nog even wat te eten en drinken, we hebben deze stad wel gezien. Van tafelgenoten horen we later nog dat het Oosten van het eiland wel heel mooi is en heel anders dan Santo Domingo.