Corona virus in Australië

Deze blog gaat natuurlijk niet over reizen, dat mag nu niet. Hij is misschien niet eens om jullie op de hoogte te houden, maar meer om wat dingen van me af te schrijven. Mijn emoties gaan hier best op en neer momenteel. Ik probeer positief te blijven, maar ik voel me soms zo ver van alles en iedereen. Er zijn zoveel berichten over de duizenden “gestrande” Nederlanders in het buitenland. Daar hoor ik officieel ook bij. Ik voel me niet gestrand, maar soms komt het besef dat ik echt niet weg kan, heel hard binnen. Gisteren was er een speciale KLM vlucht vanaf Sydney om Nederlanders op te halen. Bijzonder omdat KLM normaal gesproken niet zelf naar Australië vliegt. Op allerlei Facebook pagina’s stond het vol met opgeluchte Nederlanders die werden opgehaald. En ik bleef achter. Zo voelt het. Natuurlijk heb ik deze keuze bewust gemaakt. Ik had met de vlucht mee kunnen gaan (als er plek zou zijn). Maar ik koos ervoor te blijven. Want, vroeg ik mijzelf af, wat ga ik thuis doen? Ik heb geen baan, geen huis en net zo weinig te doen als hier. Plus dit is mijn enige kans op een visum verlenging in Australië. Als ik nu weg ga kan ik nooit meer terug om hier (tijdelijk) te wonen en werken. Die gedachte geeft me dan weer rust en het gevoel dat ik de goede beslissing heb gemaakt door te blijven.

Daarnaast heb ik hier een fantastisch gezin om me mee te isoleren. Wat heel fijn is en soms ook juist lastig. Ik ben gewend om alleen te wonen en dat bevalt me eerlijk gezegd prima. Het was even omschakelen om ineens weer deel van een gezin te zijn, zeker nu we nergens meer heen mogen. Ik mis het alleen zijn soms enorm. Daar tegenover staat dat ik zoveel liefde krijg dat ik dat altijd snel weer vergeet. Vandaag was Xavier’s verjaardag en we hebben er thuis een goed feest van gemaakt.

Ik heb genoten van zijn grote glimlach. En daarbij besef ik me ook dat ik over een maand alweer naar mijn volgende job ga. Dit zodat ik mijn visum kan verlengen. Ondertussen komen er steeds nieuwe regels voor ons “backpackers”. Zo moet ik twee weken in isolatie voor ik naar de volgende job, op de boerderij, mag afreizen. Hopelijk mag ik dat hier in huis doen en hoef ik niet opgesloten in een isolatie hotel. Die informatie volgt nog. Daarnaast zijn ze nu met man en macht aan het proberen de visum regels te versoepelen omdat de Corona tijd als verloren tijd voor ons visum wordt gezien.

Voor het zover is maak ik me er niet druk om. De regels worden soms met de dag strenger dus tot de tijd komt leef ik met de dag en probeer ik te genieten. Zo cliché maar zo waar. De zon, de glimlach van de drie schatjes, vegan brownies (zelf gebakken), de prachtige vogels hier en natuurlijk alle berichtjes van iedereen. Zo ver weg maar toch zo dichtbij. Ik hou in mijn hoofd dat ik thuis ook niet iedereen zou kunnen knuffelen voor troost, maar gevoelsmatig zit ik nu wel echt heel veel verder van een knuffel vandaan. Gelukkig ben ik een gevoelsmens en heb ik nog steeds het gevoel, dat ondanks dat het moeilijk is, ik op het goede pad zit. Laten we hopen dat alle ellende snel voorbij is. Stay safe ❤️.

13 antwoorden
  1. alice Scheerder
    alice Scheerder zegt:

    Lieve schat wat een prachtig stukje. Ik kan dit niet zonder tranen lezen. Ik mis je enorm en het liefst had k je nu bij mij in huis. Ik troost mij met de gedachte dat je in een liefdevol gezin bent opgenomen. Ik hou van je en hoop dat alles snel weer normaal is. xxxx

    Beantwoorden
  2. Joëlle
    Joëlle zegt:

    Heel mooi geschreven lieverd, laten we het idd hopen! En je hebt zo te zien iemand heeeeel blij gemaakt met Pokémonkaarten. 🥰💗

    Beantwoorden
  3. Anouk
    Anouk zegt:

    Hey schat!
    Aan de andere kant van Australië, maar het zelfde gevoel. Mooi geschreven, zou zelf mijn polarsteps ook maar weer eens gaan gebruiken. Binnenkort maar weer eens bellen😘. Hou je taai! Groetjes vanuit de farm in York, WA. XxAnouk

    Beantwoorden
  4. Chantal
    Chantal zegt:

    Ahh wat ben je toch een lieverd❤️ Goed te horen dat ondanks je in deze eenzame en bizarre tijden toch een liefdevol gezin hebt en je er nu momenteel niet helemaal alleen voor staat! Ik denk aan je en hierbij een hele grote digitale knuffel!!! Want knuffels hebben we nodig 🤗🤗 hele dikke kus en ook jij Stay Safe!! Ik hou van je en geniet van de mooie momenten die je beleeft😘❤️

    Beantwoorden
  5. Oma
    Oma zegt:

    Hallo lieve Denise, net weer een keer jou hele blog gelezen, prachtig verhaal., had hem al van je moeder ontvangen en beantwoord. Maar helaas niet goed gedaan. Nu nogmaals een keer. Ik vind je heel stoer om toch maar te blijven in Australië. Het is voor iedereen een hele nare situatie. Het is wel heel geruststellend dat je bij zo,n fijn gezin bent. De kinderen geven afleiding en samen hebben jullie het gezellig. We hopen natuurlijk dat het niet al te lang duurt en dat je t.z.t. Toch naar je volgende familie kunt. Je mag nu ook niet met je nieuwe vriendinnen omgaan, denk ik. Alles is anders nu. Lieve schat houd de moed erin ik denk aan je en een heleboel knuffels. Oma xxxxxxxxxxx

    Beantwoorden
  6. Ester Overmars
    Ester Overmars zegt:

    Lieve Denise, mooi om te lezen hoe het met je gaat en wat je bezighoudt. Als ik het zo lees heb je de juiste beslissing genomen om daar te blijven. Als je hier in NL zou zijn, je lieve mama geknuffeld zou hebben dan zou je wellicht na een week weer terug willen… Mooie levenslessen en juist op deze afstand ervaren wat in je hart leeft.
    Fijn dat je in een liefdevol gezin bent en je erbij hoort, dat scheelt alles lijkt me.

    Heb een mooie tijd en nl is ook maar nl ;)))
    Knuffel xxx
    Ester

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een antwoord achter aan Denise Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *