De boerderij

Het is weer even geleden dat ik een blog heb geschreven, want op reis gaan dat kan nu helaas niet. Wel ben ik inmiddels verhuisd naar een boerderij op 20 minuten van Echuca in Victoria. Daar ga ik 3 á 4 maanden aan het werk om zo mijn visum voor het tweede jaar te verdienen. Voor een deel zal ik au pair werk doen en het andere deel ga ik als echte boerin aan de slag. Deze keer is het maar één kindje waar ik op moet passen, hij is 14 maanden oud en mega schattig. Zijn naam is Hughie en hij is een echte kleine boer. Wil het liefst de hele dag buiten in de modder rondstampen en is dol op tractoren.

Qua farmwork heb ik tot nu toe allerlei verschillende klusjes gedaan. Ik ben begonnen met heggen planten. Waarbij ik bij het graven gezellige beestjes tegenkwam. Dikke larven, spinnen met rode tentakels en heel veel wormen. Sowieso heb ik hier al meer spinnen gezien in twee weken dan in alle maanden dat ik in Australië ben, brrr. Verder heb ik van de week rondgereden in een farm ute. Een grote 4 wheel drive zodat je goed over de modder wegen kan rijden. Ik moest van de ene naar de andere farm rijden als een soort taxi chauffeur voor twee werknemers. Die gingen dan vervolgens tractoren naar andere farm rijden waar ik ze weer mocht ophalen. Easy does it. Wel leuk dat ik even een stukje in een tractor mocht rijden.

Vandaag ging ik in een soort golf kar look-a-like (4 wheel drive uiteraard) rondrijden op de farm. Iemand anders sprayt al het onkruid weg en ik moest er zachtjes achteraan rijden. Appeltje eitje alweer. Maar ik moet zeggen dat rondrijden door de modder wel lachen is. En je leert nog eens verschillende dingen te besturen.

Als het goed is ga ik binnenkort nog bomen planten en ik ga de grasmaaier leren besturen zodat ik (duh) gras kan maaien. En zo zullen er steeds wel wat skills bijkomen. Ik vind het echt super leuk om zoveel te leren over het boeren leven. Ik merk dat ik er nog echt niks vanaf wist, maar dat geeft niet.

Ze hebben hier voornamelijk grond om granen te verbouwen. Verder hebben ze ongeveer 700 koeien/stieren voor de slacht. Tja dat is als veganist natuurlijk net even wat minder, maar ook dat hoort erbij. Daarnaast hebben ze voor de kleine man een mini paard.

En mijn hostmum heeft een eigen paard. Sommige mensen weten dit misschien al maar ik heb nogal een – misschien irrationele – angst voor paarden. Maar goed I only fear never trying dus van de week vrolijk het paard aaien en selfies maken.

Dan hebben ze ook nog drie honden en behalve Emma (van paps en bonus mams) en Murph (Crossfit Woodline) heb ik ook een – wellicht alweer irrationele – angst voor honden. Maar goed ook die heb ik inmiddels wel overwonnen en nu ben ik zelfs al knuffelend met de honden gespot. De enige angst die ik geloof ik niet kwijt raak is die voor de enorme spinnen die hier zitten. Ééntje had letterlijk de rijk wijdte zo groot als mijn hoofd (en die is groot!). Maar goed daardoor wordt alles relatief en gil ik al niet eens meer bij de gemiddelde spin hier. Ik word nog eens een echte boeren meid hier.

Gelukkig nog niet zo boers als het lijkt want toen maandag de beauty salons eindelijk weer open waren was ik er als eerste bij. Toch wel fijn om de nagels en wenkbrauwen van de Corona look te ontdoen. En daarnaast ben ik mijn liefde voor de mooie vogels hier ook nog niet verloren.

Mijn eigen bungalow is na twee weken eindelijk klaar om in te slapen. Er moeten nog wat dingen worden geregeld maar ik heb in ieder geval een eigen plekje en dat is echt heel fijn. Het voelt soms een beetje als vakantie, even bijkomen. Ondanks dat ik gewoon fulltime aan het werk ben. Hopelijk tot een volgende reisblog.

Stay healthy en liefs,

Denise.

2 antwoorden
    • Denise
      Denise zegt:

      Ja ik moest meteen aan jou denken bij het paarden verhaal. Zolang ik er niet in de buurt hoefde te komen was het prima. Maar nu is zelfs dat geen probleem hihi, liefs xx

      Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *