Cairns

Eindelijk weer op reis. Maanden vol lockdown, Corona nieuws en veel werken. Als je toch niks kan doen is het werken zo slecht nog niet, sparen voor de volgende reis en die is nu daar. Wel moesten we eerst even een reis van 2800km maken in de auto. Vliegen is normaal gesproken uiteraard sneller maar de prijzen van de vlucht waren bizar hoog en alle auto verhuur bedrijven dachten ook dat ze Tesla’s verhuurden. Dus met de auto maandag gewerkt tot 18:00 uur, tas ingepakt, bungalow schoongemaakt en om 22:00 uur zaten we in de auto. Met zijn drieën want persoon vier kon niet meer mee gezien zij in Sydney woont en daar momenteel weer lockdown is. We hebben tot dinsdag 18:00 uur gereden en in een motel overnacht om de volgende ochtend om 06:00 uur weer verder te rijden. Onderweg kom je van alles tegen. Kangoeroes (meer dode dan levende), muizen, vossen, wallabi’s, paarden, koeien, een slang, konijnen en een heleboel vogels die proberen je bumper te knuffelen. Daarnaast heeft het van de bijna 30 uur durende autorit waarschijnlijk 25 uur geregend. Soms was er amper zicht en in één van die buien liep er een kudde koeien over de weg. Ik moest remmen maar de weg was te glad van de regen. Dus ik ging alsof ik op ijs aan het rijden was de weg over, zag een gat in de kudde en gleed er precies doorheen. Alle koeien overleefd, hoera.  

Na al die maanden mochten we eindelijk de staats grens over. Dat vraagt natuurlijk om een foto. We hebben de tweede dag onderweg in Townsville geluncht en daar vingen we de eerste glimp van wat ons te wachten stond. Blauwe zee, palmbomen, zon (eindelijk) en hitte.

Vijf uur later kwamen we eindelijk aan in Cairns. Uiteraard hadden we de verkeerde code voor de airbnb gekregen dus kwamen we eerst niet binnen. Gelukkig was dat met een kwartier opgelost en konden we daarna de stad in voor het diner. Het werd een vroege nacht, we waren kapot.

De volgende dag wilden we heerlijk naar de lagoon. Maar het regende, dan weer droog, dan weer regen, weinig zon maar genoeg om de Ieren helemaal te verbanden, oeps.

‘s Avonds zijn we de Ierse pub in gegaan en mochten we voor het eerst sinds Corona weer gewoon dansen. Wat heerlijk zeg. Zo heb ik kerstavond nog nooit mee gemaakt. De volgende ochtend was een beetje katerig aan het kerst ontbijt en daarna weer naar de lagoon. Het hield de hele dag niet op met regenen. Maar goed alles voor de foto, dus kerst muts op en toch even het water in. En natuurlijk lachen alsof je de zon op je giechel hebt.

‘s Avonds hebben we uitgebreid kerstdiner gekookt. Het was een beetje smelten zonder airconditioning beneden en daar krijgt de eigenaar zeker een review over, 35 graden en 100% luchtvochtigheid zonder airco. Zo ziet dat eruit.

Op tweede kerstdag (hoewel dat hier helemaal niet bestaat, hier heet het Boxing Day) zijn we naar een skypark gegaan. Van de mega swing en Johnny ook nog een bungee jump. Filmpjes op mijn instagram maar een screenshot zegt ook een hoop.

De rest van de dag lekker relaxen om de volgende morgen fris en fruitig te gaan raften. Waar wij veel zin hadden in een goede rit door het snelle water, viel het behoorlijk tegen. De waterstand was zo laag dat we meerdere keren vast kwamen te zitten en we gingen maar door drie snelle stukken heen. We hebben dus ook de, vast zeer spectaculaire foto’s niet gekocht. Gelukkig was de volgende dag alles behalve saai. Om 7 uur moesten we ons melden bij de boot die ons naar het Great Barrier Reef zou brengen. Vol goede moed en een hoop zenuwen (de vorige keer was ik vreselijk misselijk) gingen we de boot op. Gelukkig was de zee heel kalm en al snel waanden we ons in de wonderen wereld van het rif. We waren koud vijf minuten onder water en we zagen meteen al een schildpad. Wat een mazzel.

Daarna gingen we (voor mij voor de eerste keer) een duik doen. Hoe tof was dat. Mega grote schelpen.

Natuurlijk ook het hele gezin clownfish, je weet wel die van finding Nemo.

En nog veel meer gekleurde vissen, koraal en met snorkelen nog een paar schildpadden. Echt zoveel mazzel. Één van hen zwom zelfs vlak naast mij bar het oppervlak om adem te halen. Een dag om nooit te vergeten.

Een dagje Port Douglas op de planning. Lekker naar het strand want we hebben nog geen strand gezien. In Cairns kan je het strand niet op vanwege krokodillen gevaar. Dus een heerlijk dagje op het strand. Lekker gewandeld langs de kustlijn, in een strandtent gegeten, this is the life.

Een van mijn favoriete bezoekjes was toch wel de Millaa Millaa falls. Een 18 meter hoge waterval op 1,5 uur rijden van Cairns. Koud verfrissend water (de zee is hier net thee) en het gevoel om onder de waterval te zwemmen verveeld nooit. Vooral ook niet te lang stil staan in het ondiepe gedeelte want de vissen kwamen al heel snel aan je tenen nibbelen.

Last but not least, oud en nieuw. Overdag hebben we rustig aan gedaan, gaan lunchen, naar de lagoon, nog een laatste laagje rood op alle huidjes (zelfs ik deed helaas mee) en daarna ready steady voor onze pub crawl. Bij de eerste bar (18:00 uur) kregen we pizza om een laagje te leggen. Uiteraard ook een drankje en niet lang daarna gingen we naar de eerste echte bar. De Ierse pub waar we op kerst avond ook waren. Shotjes, drankjes, muziek, dansen, het was er allemaal. De club daarna bleek achteraf het hoogtepunt van de avond. Een echte nachtclub, met dj en iedereen die staat te dansen (niks geen 1,5 meter samenleving). De muziek was goed, de mensen gezellig en het was prachtig versierd.

We mochten ruim een uur helemaal los en hebben alle dansmoves weer uit de kast gehaald. Wat was het heer-lijk! We werden meegenomen naar de volgende bar, die was helaas vrij teleurstellend. Slechte muziek, een rare lucht (misschien zijn we de lucht van zwetende dansers gewoon niet meer gewend) en we mochten geen drankjes op het buitenterras waar wel frisse lucht was. Toen we op de afgesproken tijd niet naar de volgende bar werden genomen begon iedereen te protesteren. Gelukkig hielp dat en op naar de volgende bar. Little did we know, het was allemaal nog verder bergafwaarts vanaf daar. We moesten in de rij buiten wachten en lang verhaal kort, na een uur mochten we nog steeds niet naar binnen (we hadden gewoon tickets gekocht). Het was inmiddels 23:50 uur dus om nog enigszins iets van de avond te maken zijn we buiten vuurwerk gaan kijken. In de stromende regen. Daarna moesten we nog een uur in de stromende regen naar huis lopen. Happy New Year… Ook telden ze helemaal niet af naar het nieuw jaar, dus wij waren rustig een foto aan het maken, begon opeens het vuurwerk.

Levert wel leuke foto’s op haha. Oh en voor iedereen die het zich afvraagt. Ja ik sta met schoenen en al in het water. Die waren al zo doorweekt door de regen, het maakte allemaal niet meer uit.

Ik heb het gevoel dat er elk jaar met oud en nieuw wel iets mis gaat. Maar goed, we hebben weer 365 dagen om er wat van te maken. Ondanks dat het allemaal vrij teleurstellend liep, was het echt onvergetelijk om weer uit te kunnen gaan. Heerlijk dansen, mensen ontmoeten, genieten!

Na een kort nachtje hebben we Sheila afgezet (foto natuurlijk niet op het vliegveld genomen) en is ze terug gevlogen naar Echuca. Wij gaan vanaf nu met de Ute en de rooftop tent verder terug naar huis reizen. Vanwege de nieuwe Corona uitbraak gaan ze misschien weer staatsgrenzen sluiten dus het wordt spannend. Stay tuned voor kampeer avonturen. En gefeliciteerd, je hebt het einde van mijn woorden storm in deze blog gehaald. Bedankt voor het lezen. Fijn nieuwjaar en veel gezondheid in 2021.

Liefs,

Denise

4 antwoorden
  1. Alice+Scheerder
    Alice+Scheerder zegt:

    Hey lieverd wat een mooi verhaal weer. toch wel al weer veel meegemaakt en ook een hoop mooie dingen onthou en koester die. want als de grenzen weer dichtv zouden gaan heb je die alvast weer binnen. geniet nog de laatste 9 dagen. love you
    xxxx

    Beantwoorden
  2. Oma Scheerder
    Oma Scheerder zegt:

    Hoi Denise, dat is weer een mooi verhaal met allerlei belevenissen. Zo maak je toch noch weer moois mee. Dan het verhaal van je vriendje, zat er dik in. Zo,n mooie lieve meid laat je toch niet aan je voorbijgaan. Gelukkig kom je nog wel terug, begrijp ik. Dat doe je ons niet aan hoor. Nog een hele fijne tijd en we horen het vervolg. Dikke kus en knuffel oma xxxxxxx

    Beantwoorden
  3. Louise
    Louise zegt:

    Allereerst de beste wensen voor een gezond en gelukkig nieuwjaar! En wat leuk om weer een verslag van je te lezen, want gelukkig kun je weer reizen. Veel plezier nog en liefs, Louise

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *